 |
„Mój Boże, oto stoję przed Tobą; rozporządzaj mną dowolnie według swego upodobania”. Jedna z największych postaci kobiecych w Kościele, niewiasta o głębokim rozumie, gorącym sercu i niespożytej energii. Była trzecim z dwanaściorga dzieci pobożnych rodziców z Ávila (Hiszpania). Jako 7-letnia dziewczynka wraz z bratem wyruszyła potajemnie w drogę, by udać się do krajów pogańskich i ponieść tam śmierć za wiarę. Powołanie do zakonu uświadomiła sobie na podstawie listów św. Hieronima i w 20 roku życia wstąpiła do karmelitanek. Lektura „Wyznań” św. Augustyna i rozważanie Męki Pańskiej wyrobiły w niej, obok pragnienia najgorętszej służby Bożej, hart znoszenia licznych cierpień fizycznych i bolesnych przejść duchowych. Na tej drodze doszła do najwyższych stopni doskonałości chrześcijańskiej i mistycyzmu. Prowadziła przy tym życie czynne. Wraz ze św. Janem od Krzyża rozpoczęła pracę nad zdyscyplinowaniem rozluźnionej karności zakonnej. Założyła 32 klasztory. Uzdrowiona za łaską św. Józefa, stała się szczególną krzewicielką jego kultu. † 15. X 1582 r.