MSZE ŚW. W OŚWIĘCIMIU - ZMIANA GODZINY

Informujemy, iż nastąpiła zmiana godziny Mszy św. sprawowanej w Oświęcimiu. Od niedzieli, 9 maja, będzie ona sprawowana o godz. 13:15. Natomiast miejsce tj. kaplica dolna kościoła św. M. M. Kolbego w Oświęcimiu oraz termin - każda druga niedziela miesiąca, nie uległy zmianie. Msze św. są śpiewane. Dokładny harmonogram celebracji Mszy św. podany jest na facebooku pod linkiem https://pl-pl.facebook.com/tridentina.oswiecim/

MSZE ŚWIĘTE

 

• 1 maja (sobota pierwsza miesiąca) - kościół św. Barbary, B-B Mikuszowice Krakowskie, godz. 9:00, św. Józefa rzemieślnika, Oblubieńca NMP; po Mszy św. katecheza dla dzieci

• 2 maja (niedziela) - kościół św. św. Małgorzaty i Katarzyny, Kęty, godz. 13:30, IV Niedziela po Wielkanocy, kl. II

• 2 maja (niedziela) - kościół św. Józefa, B-B os. Złote Łany, godz. 15:15, IV Niedziela po Wielkanocy, kl. II, Koronka do Bożego Miłosierdzia o godz. 15:00

• 3 maja (poniedziałek) - kościół św. Józefa, B-B os. Złote Łany, godz. 15:15, NMP. Królowej Polski Głównej Patronki Polski, Godzinki ku czci NMP o godz. 14:30, Koronka do Bożego Miłosierdzia o godz. 15:00

• 7 maja (piątek pierwszy miesiąca) - kościół św. Barbary, B-B Mikuszowice Krakowskie, godz. 6:00 (rano), Msza św. wotywna o Najświętszym Sercu Pana Jezusa

• 8 maja (sobota) - kościół św. Barbary, B-B Mikuszowice Krakowskie, godz. 9:00, św. Stanisława Biskupa i Męczennika

• 9 maja (niedziela) - kościół św. Józefa, B-B os. Złote Łany, godz. 15:30, V Niedziela po Wielkanocy, kl. II

Z Kalendarza Liturgicznego: Św. Katarzyny Sienieńskiej, Dziewicy (30 kwietnia)

 

   „Całe życie św. Katarzyny było nieustannym płomiennym wypatrywaniem Boga”. Urodziła się w 1347 r. jako dwudzieste trzecie dziecko w rodzinie sieneńskiego farbiarza. Nie otrzymała żadnego wykształcenia. Mimo sprzeciwu rodziny, wstąpiła w wieku 16 lat do III Zakonu św. Dominika. Życiem ascetycznym i pełnym uczynków miłosierdzia, poświęcaniem się dla chorych w czasie zarazy, darem proroctw i wizji, wreszcie świetnymi pismami mistycznymi zyskała, mimo młodego wieku, wielki rozgłos.
   Godząc skłócone rody Sieny, znalazła się niebawem w centrum konfliktów miast włoskich buntujących się przeciwko legatom reprezentującym władzę rezydującego wówczas w Awinionie papieża. Katarzyna pośredniczyła w sporze Florencji ze Stolicą Apostolską, udając się na dwór papieski do Awinionu. Poselstwo dało Katarzynie okazję do spotkania z papieżem, któremu mogła polecić sprawy najbardziej leżące na sercu: konieczność reformy Kościoła oraz powrót papieża do Rzymu. Zarówno odejście duchownych od pierwotnej gorliwości ewangelicznej, jak i przebywanie Wikariusza Chrystusowego z dala od stolicy Piotrowej rodziło zgorszenia i załamywało wiarę.
    Po powrocie do Włoch zaangażowała się w godzenie skłóconych stron i w starania o sprowadzenie papieża do Rzymu. Listy, które dyktowała sekretarzom, by posyłać potem do wodzów, monarchów czy do papieża, świadczą o jej żarliwej działalności. Zachowało się 8 tomów (400) listów. Życie tak czynne nie przeszkadzało Katarzynie w skupieniu modlitewnym, które doszło do mistycznych wyżyn i daru stygmatów. W 1377 r. Grzegorz XI powrócił z Awinionu do Rzymu. Spory jednak nie ustały i z czasem przerodziły się w wybór antypapieża i schizmę zachodnią. Katarzyna pisała teraz do zbuntowanych kardynałów i monarchów nie uznających prawowitego papieża. Zmarła w Rzymie 29 kwietnia 1380 r. w wieku 33 lat.

Na podst. wstępu do: św. Katarzyna ze Sieny, Dialog o Bożej Opatrzności czyli Księga Boskiej Nauki , Poznań 1987.

MSZE ŚWIĘTE

• 24 kwietnia (sobota) - kościół św. Barbary, B-B Mikuszowice Krakowskie, godz. 9:00, św. Fidelisa, Męczennika, kl. III

• 25 kwietnia (niedziela) - kościół św. Józefa, B-B os. Złote Łany, godz. 15:15, Trzecia Niedziela po Wielkanocy, kl. II,Koronka do Bożego Miłosierdzia o godz. 15:00

Z Kalendarza Liturgicznego: Św. Wojciecha, Biskupa i Męczennika (23 kwietnia)

 

Głównymi patronami Polski są: Najświętsza Maryja Panna Królowa Polski oraz dwóch świętych biskupów męczenników: Stanisław i Wojciech. Św. Wojciech przyszedł na świat w książęcym rodzie Sławnikowiców, władającym nad górną Łabą w Czechach. Odznaczał się wielką uczonością. Kształcił się w najlepszej na północ od Rzymu szkole, w Magdeburgu. W Pradze podjął trudną pracę biskupią wśród ludu trwającego w pogaństwie. „Ciężkie były kłopoty z ludem wokół Pragi. Cześć Krzyża była jeszcze nader powierzchowna (…). O święceniu niedzieli przez lud nie było mowy, a za to obchodziło się jeszcze jawnie dawne uroczystości pogańskie. Kwitnął handel niewolnikami (…) wielożeństwo było powszechne, a posiadanie jednej tylko żony przynosiło wstyd, bo było uważane za oznakę ubóstwa. (…) Gdy Wojciech chciał przestrzegać przepisów kościelnych, burzono się przeciw niemu (…) i tak sprawa kościelna zamieniła się w zwadę dwu książęcych rodów. Wojciech wolał zrzec się biskupstwa”. Udał się do Rzymu i tam wstąpił w 990 r. do zakonu benedyktynów. Z benedyktynami wrócił Wojciech do Pragi, lecz znów z powodu rodowych waśni musiał uchodzić ze swej stolicy biskupiej. Najpierw udał się na dwór książęcy na Węgry, gdzie udzielił chrztu następcy tronu, Stefanowi, przyszłemu świętemu i patronowi Węgier. Powrócił do klasztoru w Rzymie, gdzie został spowiednikiem młodego cesarza Ottona III. „Radzono w Rzymie nad nowym porządkiem w Europie północno-wschodniej. (…) Stanęło na tym, że się ustanowi z państwa Piastowskiego nową prowincję kościelną, której arcybiskupem będzie Wojciech Sławnikowic.” Z początkiem 997 r. stanął Wojciech na dworze Bolesława Chrobrego, witany z największymi zaszczytami. Rozumiejąc, że głównym obowiązkiem arcypasterza jest praca wokół nawrócenia pogan, postanowił św. Wojciech udać się na misje do Prus. Bolesław dał mu trzydziestu zbrojnych do obrony, ale biskup odprawił wojów. Pogańscy Prusowie przyjęli go nieprzychylnie. „Palmę męczeństwa uważał święty mąż za najwyższe szczęście (…) powiedział sobie, że albo pozyska w Prusiech zwolenników, albo nie wróci całkiem”. Zginął z rąk pogan 23 kwietnia 997 r. Bolesław Chrobry wykupił jego ciało na wagę złota i sprowadził do Gniezna, gdzie relikwie św. Wojciecha spoczywają do dziś. 

 

Wg: F. Koneczny, Święci w dziejach narodu polskiego, Komorów b.d..

Ilustr.: Śmierć św. Wojciecha, detal z Drzwi Gnieźnieńskich (via Wikipedia, domena publiczna)

Zmarł śp. ks. prałat Jan Sopicki

14 kwietnia 2021 r. zmarł ks. prał. Jan Sopicki, znany duszpasterz, wieloletni proboszcz bialskiej parafii Opatrzności Bożej. Przeżył 84 lata, z czego prawie 61 jako kapłan. Więcej informacji https://diecezja.bielsko.pl/aktualnosci/zmarl-ks-pralat-jan-sopicki Śp. ks. Jan celebrował również dla naszego Duszpasterstwa Mszę św. w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego. W sobotę, 17 kwietnia, w kościele św. Barbary o godz. 9:00 zostanie odprawiona Msza Święta w intencji śp. księdza prałata Jana Sopickiego. Requiescat in pace!

MSZE ŚWIĘTE

• 17 kwietnia (sobota) - kościół św. Barbary, B-B Mikuszowice Krakowskie, godz. 9:00, Msza św. sobotnia o NMP - Salve, Sancta Parens; Msza św. w intencji śp. ks. prałata Jana Sopickiego

• 18 kwietnia (niedziela) - kościół św. Józefa, B-B os. Złote Łany, godz. 15:15, Druga Niedziela po Wielkanocy, Koronka do Bożego Miłosierdzia o godz. 15:00

Z Kalendarza Liturgicznego: Św. Hermenegilda, Męczennika (13 kwietnia)

Europa pogrąża się w mrokach barbarzyństwa i herezji. Germańscy Wizygoci w 410 r. zdobywają Rzym, ale tym razem barbarzyńcy ustępują przed autorytetem papieża. Napadają za to na Hiszpanię i tu tworzą własne państwo. Wyznają arianizm, herezję, która kwestionuje prawdziwe bóstwo Pana Jezusa. Prześladują miejscową ludność katolicką, ale z wolna będą ulegać moralnej przewadze i wyższości kulturalnej podbitego narodu. Tu pojawia się postać św. Hermenegilda, syna króla Wizygotów — zaciekłego prześladowcy katolików. Hermenegild pod wpływem żony przyjmuje wiarę katolicką. Odrzuca groźbę pozbawienia go praw do tronu. Za odmowę wyrzeczenia się wiary zostaje uwięziony przez ojca i skazany na śmierć (13. IV 585). Św. Hermenegilda uznaje się za męczennika Komunii Wielkanocnej, której w więzieniu nie zgodził się przyjąć z rąk przysłanego przez ojca heretyckiego biskupa.

Ilustr.: Triumf św. Hermenegilda (domena publiczna, via Wikimedia Commons)

 

 

„Zmartwychwstałem i wciąż jestem z Tobą...”

Wszystkim Wiernym oraz Sympatykom naszego Duszpasterstwa życzymy radosnych i błogosławionych Świąt Wielkanocnych !

Fotorelacja

https://www.facebook.com/MszaTrydenckawBielskuBialej/photos/pcb.4146615262017170/4146610542017642/ 

CELEBRACJA ZMARTWYCHWSTANIA NASZEGO PANA 4 KWIETNIA 2021 R.

 

• 4 kwietnia (niedziela) – NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA, kościół św. św. Małgorzaty i Katarzyny, Kęty, godz. 13:30

• 4 kwietnia (niedziela) – NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA, kościół św. Józefa, B-B. os. Złote Łany, godz. 15:15; Koronka do Bożego Miłosierdzia o godz. 15:00

• 5 kwietnia (poniedziałek) – PONIEDZIAŁEK WIELKANOCNY, kościół św. Józefa, B-B. os. Złote Łany, godz. 15:15; Koronka do Bożego Miłosierdzia o godz. 15:00

• 6 kwietnia (wtorek) – Wtorek Wielkanocny, kościół św. św. Barbary, B-B. Mikuszowice Krakowskie, godz. 6:00 rano

• 7 kwietnia (środa) – Środa Wielkanocna, kościół św. św. Barbary, B-B. Mikuszowice Krakowskie, godz. 6:00 rano.

• 8 kwietnia (czwartek) – Czwartek Wielkanocny, kościół św. św. Barbary, B-B. Mikuszowice Krakowskie, godz. 6:00 rano.

• 9 kwietnia (piątek) – Piątek Wielkanocny, kościół św. św. Barbary, B-B. Mikuszowice Krakowskie, godz. 6:00 rano.

• 10 kwietnia (sobota) – Sobota Biała, kościół św. św. Barbary, B-B. Mikuszowice Krakowskie, godz. 9:00; po Mszy św. katecheza dla dzieci.

• 11 kwietnia (niedziela) – Niedziela Biała, Święto Miłosierdzia Bożego, kościół św. Józefa, B-B. os. Złote Łany, godz. 15:15; Wystawienie Najświętszego sakramentu Ołtarza i Koronka do Bożego Miłosierdzia o godz. 14:45.

CIEMNA JUTRZNIA I LAUDESY

https://www.facebook.com/MszaTrydenckawBielskuBialej/photos/pcb.4140459832632713/4140453965966633/ 

CIEMNA JUTRZNIA I LAUDESY

 

KOŚCIÓŁ ŚW. JÓZEFA, OS. ZŁOTE ŁANY, BIELSKO-BIAŁA
WIELKA SOBOTA, 3 KWIETNIA 2021 R.
GODZ. 5:00 (RANO)

Wielki Tydzień

 

„Smutek i boleść nad śmiercią i męka Zbawiciela przejawia się we wszystkich obrzędach tego Tygodnia. W Niedzielę Palmową odbywa Pan przed oczami naszymi triumfalny wjazd do Jerozolimy, to Jego ostatnia droga na śmierć i do zwycięstwa. W poniedziałek namaszcza Maria Magdalena stopy Jezusa drogim olejkiem, namaszcza Go już na dzień pogrzebu; we wtorek i środę słyszymy w pasji opis Jego męki i śmierci według Ewangelii św. Marka i Łukasza. W czwartek uwielbiamy największy cud Jego miłości, ustanowienie Najświętszego Sakramentu. Jezus rzuca się do oceanu cierpień na Górze Oliwnej i daje się jako prawdziwy Baranek paschalny pojmać, związać i stawić przed sąd swych nieprzyjaciół. W piątek jesteśmy świadkami śmierci Boga-Człowieka, którą świat zbawia i zapoczątkowuje nowe Królestwo Boże na ziemi; w sobotę rozpamiętywamy spoczynek grobowy Zbawiciela. Jak we wzruszającej tragedii przedstawia nam Kościół (…) cierpienie i mękę Chrystusa; nic innego nam nie opowiada tylko Jezusa Ukrzyżowanego (1 Kor. 2, 2). W Wielkim Tygodniu bierz i ty w skupieniu udział w liturgicznym nabożeństwie Kościoła (…) Pierwsi chrześcijanie pościli przez cały ten tydzień o wodzie i niegotowanych potrawach; także ty nałóż sobie jakieś dobrowolne umartwienie, pamiętając o tym, co mówi poeta: Krzyż wbity na Golgocie tego nie wybawi, kto sam na sercu swoim krzyża nie postawi”.

Wg Ks. R Tomanek, Mszał, Katowice 1957.
Ilustr.: rewers ołtarza głównego w bazylice w Kalwarii Zebrzydowskiej.