Wielki reformator karności kościelnej i liturgii mszalnej papież Pius V (Michele Ghislieri 1504-1572) wywodził się z biedoty, podobno jako chłopak wypasał kozy na wzgórzach Piemontu. W wieku 14 lat wstąpił do zakonu dominikanów. Asceta, zgodnie z regułą żebraczego zakonu, wszędzie podróżował pieszo. Piastował funkcję inkwizytora i dał się poznać jako żarliwy wróg heretyków. Wybór na Stolicę Piotrową w 1566 r. zawdzięczał Pius V św. Karolowi Boromeuszowi. Habitu św. Dominika nigdy nie zrzucił i jako papież nadal żył wręcz w mniszej prostocie. Jak przystało na dominikanina, wielką czcią otaczał modlitwę różańcową. Żarliwy w modłach i surowy dla siebie, nowy Ojciec Święty nie należał do zeświecczonych i skupionych na mecenacie sztuki papieży renesansu. Najchętniej przebywał w klasztorze Dominikanów św. Sabiny na Awentynie, Watykanu nie lubił, i to do tego stopnia, że zmarnotrawił większą część kolekcji antyków zebranej przez jego poprzedników, rozdając ją panującym książętom. Ponad wszystko przepełniało go gorące pragnienie obrony i wzmacniania sił Kościoła katolickiego w obliczu zagrożenia ze strony wrogów – muzułmanów i protestantów. Jako Najwyższy Pasterz Kościoła Powszechnego uważał za swój obowiązek interweniować w przypadku zagrożenia zasad moralności katolickiej i uprawnień Kościoła ze strony władców i rządów. Obłożył klątwą królową angielską Elżbietę i zwolnił jej poddanych z obowiązku posłuszeństwa. Wezwał świat chrześcijański do oporu przeciw zalewowi tureckiemu, dzięki czemu odniesiono zwycięstwo pod Lepanto (1571). Ustanowił na tę pamiątkę Święto Matki Bożej Różańcowej. Wzywał też do surowych kar za bluźnierstwa, cudzołóstwo i naruszanie Dnia Pańskiego, a duchownym nakazywał noszenie przepisowych strojów. W ciągu sześciu lat pontyfikatu doprowadził do pomyślnego końca dzieło Soboru Trydenckiego. Z jego inicjatywy ukazały się: Katechizm rzymski, poprawiony Brewiarz i poprawiony Mszał rzymski (1570). Mszał zatwierdzony przez Piusa V był owocem ponad tysiącletniej tradycji, Mszałem używanym w Kurii rzymskiej na długo przed Soborem Trydenckim. Jego główne części pochodzą z wczesnego średniowiecza i starożytności chrześcijańskiej.
Ilustr.: Portret papieża Piusa V, Scipione Pulzone (via Wikipedia, domena publiczna)