Św. Scholastyka († 542) była rodzoną siostrą św. Benedykta, ksienią (opatką) klasztoru żeńskiego założonego w pobliżu Monte Cassino. Św. Benedykt jest Patriarchą zakonników na Zachodzie, siostra jego zaś jest matką zakonów żeńskich Reguły św. Benedykta, czyli Benedyktynek.
Żywot świętej Scholastyki upłynął w odosobnieniu od świata. O jednym wszakże szczególe wspomina św. Grzegorz. Otóż św. Benedykt i św. Scholastyka widywali się raz do roku u stóp góry Monte Cassino, spędzając czas na pobożnych rozmowach. Wieczorem posilali się skromną wieczerzą i wracali do swych klasztorów. Pewnego razu – a było to ich ostatnie widzenie się – prosiła św. Scholastyka brata, by z nią czuwał aż do rana. Na to Benedykt odpowiedział, że reguła klasztorna nie pozwala nocować poza obrębem klasztoru, i że on jako przełożony klasztoru tym więcej tej reguły przestrzegać powinien. Wtedy św. Scholastyka poczęła płakać, i oparłszy ręce na stole, modliła się po cichu. Nagle zachmurzyło się dotąd pogodne Niebo, rozległ się straszliwy grzmot, deszcz lunął jak z cebra, i wnet drogi i dróżki zalane zostały wodą, niepodobna było wracać do klasztoru. Św. Benedykt rzekł z łagodnym wyrzutem: „Siostro, siostro, coś mi uczyniła, niech ci to Bóg przebaczy!“ Na to odpowiedziała Scholastyka z uśmiechem: „Tyś mnie nie chciał wysłuchać, a oto Bóg mnie zaraz wysłuchał. Jeśli możesz, wracaj teraz do twego klasztoru!“ I tak św. Benedykt musiał całą noc przebyć przy siostrze, której już żywej nie miał oglądać. W trzy dni później widział jej duszę wzlatującą do Nieba w postaci białej gołębicy.
Wg: Żywoty Świętych Pańskich na wszystkie dni roku (…), Mikołów – Warszawa 1910.
Ilustr.:J. B.e de Champaigne, Św. Benedykt i Św. Scholastyka; (domena publiczna, via Wikimedia Commons)