Św. Stanisław urodził się w Szczepanowie k. Brzeska ok. 1040 r. Studiował w Paryżu, po powrocie do Krakowa został wyświęcony na kapłana, a następnie został biskupem Krakowa. Wielki kaznodzieja, słynął z uczynków miłosierdzia. Wraz z królem Bolesławem Śmiałym popierał reformę kościelną, jaką wprowadził papież Grzegorz VII. Harmonijną współpracę króla z biskupem zakończył konflikt, którego przyczyny nie są do końca wyjaśnione. Z relacji kronikarskich można wysnuć wniosek, iż Stanisław stanął na czele wewnętrznej opozycji przeciw królowi, który władał krajem twardą ręką. Biskup zginął zamordowany przez nasłanych przez króla siepaczy 11 kwietnia 1079 r. w Krakowie na Skałce. Bolesław musiał niebawem uchodzić z Krakowa i zmarł na wygnaniu. Biskup został kanonizowany przez papieża Innocentego IV w 1253 r.
Św. Stanisław jest obok Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski i św. Wojciecha głównym patronem Polski.
Wg: Polska i jej święci 966 – 2016, Kielce 2016; A. Nowak, Dzieje Polski. Skąd nasz ród., Kraków 2014.
Ilustr.: Obraz przedstawiający św. Stanisława BM z około 1490 roku, przechowywany w klasztorze franciszkanów w Krakowie, (via Wikipedia, domena publiczna)