Św. Jan Chryzostom († 407) przez lata jako pustelnik oddawał się ascezie i studiowaniu Pisma św. W 381 r. został kapłanem w Antiochii. Był wybitnym, porywającym tłumy kaznodzieją, nadano mu przydomek Chryzostoma (Złotoustego). Dzięki swym zdolnościom krasomówczym został wyniesiony na stolicę arcybiskupią w Konstantynopolu. Przeprowadził reformę liturgii greckiej, która od niego nosi nazwę. Jako patriarcha z niezwykłą mocą ducha apostolskiego zwalczał błędy w wierze, piętnował grzechy w społeczeństwie i wśród kleru, bronił przywilejów Kościoła i oczyszczał kościelne praktyki. Swoją prawdomównością i bezwzględnym wytykaniem błędów naraził się zeświecczonym biskupom i dworowi cesarskiemu, co stało się przyczyną wygnania. Zmarł jako męczennik, w drodze na miejsce zesłania. Św. Pius X ogłosił go patronem kaznodziei.
wg.: ks dr J. Umiński, Historia Kościoła, t. 1., Opole 1959
ilustr.: Mozaika w Hagia Sofia, Stambuł, X w.